Çanakkakale’de Bir Kahramanlık Abidesi“GEREDE’Lİ BOSNALIOĞLU YUNUS EFENDİ”Vatan söz konusu olur da, Gerede’li durur mu?Böyle bir günde yatıp uyunur mu?Hepsi de cepheye koşarak gittiler,Kimisi gazi oldular, kimisi şahâdet şerbetini içtiler.Bosnalıoğlu ailesi, “Gerede”mizdendir,Şehrimizin namlı ailelerindendir.Bosnalıoğlu idris efendi, eşraf’tan dır,Hanımı ise “Ballı kızı Zeliha”dır.Babası, “Ballı Hacı Salih”tir.Ballı lakabı, ağzının iyi laf ettiğindendir.Ballı kızı Zeliha Hanım’ın vardır bir muradı,Tayyareci Ali efendi’nin annesi ise onun sır ortağı.Zeliha ve İdris Efendi soylarının devamını isterler,Gece gündüz yaradan dan bir erkek evlat talep ederler.40 gün boyunca sabah namazlarını Ramazan Dede (Esentepe) de kılarlarBir erkek evlat nasip etmesi için, Rabb’larına dua’ya dururlar.Kırkıncı gün yanlarında sarıklı, uzun entarili, nur yüzlü biri belirir,Zeliha hanım ile arkadaşı ürperir.“Korkmayın” der, biz zarar vermeyiz,Sizler gibi, bizde Allahımızı sevenlerdeniz.Kızım; Rab’bim dileğini kabul etti,Sana bir erkek evladı nasip etti.İdris dede’nin bir oğlu oldu,“İdris dede” oğlunun adını “Yunus” koydu.Yunus büyüdü, serpildi,Birinci cihan harbi çıkmıştı,Bosnalıoğlu Yunus askere çağrılmıştı.İdris efendi, oğlunu yolcu edecekti,İdris efendi oğlunu askere gönderecekti.İdris efendi, bir yol bulmalıydı,Evlat sevgisi, vatan sevgisinin yerini almamalıydı.Belki dayanamazdı,Beldi de yüreği kaldıramazdı. “Güle-güle git oğlum” dedi,Hemen namaza duruverdi. İdris Efendi’nin hanımı ballı kızı, Bir hafta kocasıyla konuşmadı.“Sen benim oğlumu neden uğurladın?”“Hanım; ben onu Allah’ıma ısmarladım.”Bosnalıoğlu, Çanakkale’ye gitmişti.Ve, bir 57.nci Alay’da görevlendirilmişti.Alay, Kumtepe mevkiinde çarpışıyordu,O an, Yunus’un başına bir şarapnel parçası geliyordu.Kafasından kanlar fışkırıyordu,Can havliyle, ayağa kalkıyordu.Arkadaşı Yunus’u sırtına aldı,Çadır hastanesine kadar taşıdı.Hastanede başı sarıldı,İlk tedavisi yapıldı.Hemşehrisi “uzun kız”ın kocası gördü,O, Yunus’a gerekli ihtimamı gösteriyordu.Yunus iki gün sonra birliğine gitmek istediğini söyler,Sıhhiye hemşehrisi; “Daha iyi olmadın” der.Yunus; arkadaşlarım düşmanla savaşırken burada yatamam, der,Cephede ölmek istediğini söyler.Bosnalı Yunus alayına gelmişti.Heyhat, arkadaşları hep şehid edilmişti.Yunus başka bir alaya alındı,Kahraman Yunus yaralı savaşa katıldı.Çanakkale savaşı sona erdi,Rab’bim, İdris Efendi’nin emanetini “Gazi Yunus” olarak geri gönderdi.Ellerim her an sizin için duadadır…Gazilerim… Şehitlerim bana gönlümden de yakındır.Şahadeti cana minnet bilmişiz biz,Vatanımızı, bayrağımızı canımızdan çok sevmişiz biz...Dualarımız hep sizinle... Yiğit Yunus… Mert Yunus...Tarihte, biz çok şanlı bir ulusuz..:SALİH VAROL / GEREDE:.Not: Şiirimde tanıttığım Yunus Efendi Bosnallar (Bosnalıoğlu) Tabakhane eski imamı Merhum Kemal abinin babasıdır.***Bu bilgiler, Yunus Efendi’nin torunu Emekli Öğretmen Yunus ÖZTURANLI tarafından verilmiştir.
|